Podczas spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki, które odbyło się 16 lutego 2024 r. Klubowicze dyskutowali o książce podróżniczo-autobiograficznej Heinricha Harrera pt. „Siedem lat w Tybecie”. Autor wspomnianej książki to austriacki alpinista, który w 1939 r. wyruszył z niemiecką wyprawą w Himalaje. Niestety plany zdobycia Nanga Parbat pokrzyżował wybuch II wojny światowej, która zastała podróżników w Indiach. Po internowaniu przez Anglików Harrer próbował wielu ucieczek z obozu, aż w końcu dopiął swego i w 1944 r. z Peterem Aufschnaiterem dotarli do odciętego od świata Tybetu. Spędzili w nim kilka lat, aż do komunistycznej inwazji Chin. Tybet opisywany w autobiograficznej książce Harrera to tradycyjne, zamknięte na cywilizację zachodnią państwo, w którym czas i tradycja zatrzymały się w feudalizmie. Autor miał okazję nie tylko poznać tę egzotyczną dla Europejczyków kulturę, ale też zaprzyjaźnić się z Dalajlamą XIV i być jego osobistym nauczycielem.
Klubowicze byli pod ogromnym wrażeniem lektury. Uznali ją za jedną z najciekawszych książek podróżniczych. W trakcie dyskusji zwrócili uwagę na kilka jej aspektów: ucieczkę autora z więzienia i przeprawę przez pustynię, proces aklimatyzowania w Tybecie, religię, kulturę i obyczaje Tybetańczyków. We wspomnieniach alpinisty dopatrzyli się także walorów edukacyjnych. Chętnie dzielili się wiedzą zdobytą dzięki lekturze. Książce dyskutujący przyznali 9 punktów na 10 możliwych.
