W lutym Klubowicze Dyskusyjnego Klubu Książki dla dorosłych postanowili zaszaleć i tym razem czytelnię biblioteki zamienili na kameralną salę w Karczmie u Wallenroda. Państwo Alicja i Ryszard Pelc, właściciele restauracji serdecznie nas ugościli, za co bardzo dziękujemy. Lekturą miesiąca Klubowiczów była książka fińskiej pisarki Sofi Oksanen pt. „Oczyszczenie”. Jest ona pisana z dwóch perspektyw – Aliide i Zary. Estonka Aliide znajduje pod swoim domem leżącą młodą dziewczynę, Zarę, która jest przerażona, zdezorientowana i pobita. Mówi ona po estońsku z rosyjskim akcentem. Aliide ze względu na traumatyczne przeżycie z czasu okupacji radzieckiej jest wyjątkowo podejrzliwa wobec Rosjanki i traktuje ją z chłodną uprzejmością. Zara z kolei nie wie czego może się po gospodyni spodziewać, stara się być ostrożna, ale swym zachowaniem zdradza, że wiele przeszła. Z biegiem czasu okazuje się, że bohaterki mimo tego, że urodziły się w różnych czasach mają ze sobą wiele wspólnego. Aliide zmaga się z demonami przeszłości z czasów okupacji radzieckiej, a Zara, wielokrotnie bita i zmuszana do pracy seksualnej w Niemczech, drży przed tym, że alfonsi ją znajdą i zabiją. Klubowicze zaraz na wstępie podjętej dyskusji wyrazili zadowolenie z tego, że poznali powieść „Oczyszczenie”. Według nich Oksanen doskonale przedstawiła portrety psychologiczne dwóch kobiet obciążonych traumatycznymi przeżyciami. Dość szczegółowo przeanalizowali brutalne i przerażające życie obu kobiet. Żadnej z nich nie krytykowali, nie określali bohaterem negatywnym. Wprost przeciwnie byli wyrozumiali i uznali obie kobiety za ofiary i to ofiary systemu politycznego, czyli reżimu komunistycznego i trudnej transformacji. Uczestnicy dyskusji zwrócili też uwagę, iż niemym bohaterem jest Estonia jako republika radziecka, a potem niezależne państwo. Opisane przemiany ustrojowe i społeczne w Estonii od lat sprzed drugiej wojny światowej po 1992 rok były bodźcem dla dyskutujących do wspomnień dotyczących historii Polski. Doszukali się w historii Estonii i Polski wiele punktów wspólnych.
Klubowicze książce przyznali maksymalną ilość punktów, czyli 10. Przy podawaniu ilości punktów niektórzy uzasadniali swoją decyzję następująco:
- „dobrze napisana powieść, pozwala lepiej zrozumieć procesy historyczne tej części świata i społeczno-psychologiczne problemy żyjących tu ludzi”
- „dobra powieść o ciemnej stronie ludzkiej natury w dodatku przepełniona ogromnym ładunkiem emocjonalnym” ,
- „powieść o kobietach, o kobiecej sile, kobiecym dramacie, która skłoniła mnie do wielu przemyśleń natury osobistej” itp.
